خیلی دلم میخواد برم‌هایلایتر بخرم. اما این‌هایلایتر‌هایی که خریدم هرچند که مال صد سال پیش هستن اما هنوز بعد از ملیارد‌ها بار استفاده رنگشون نمیره. تصورم اینه که مثل درخت جادویی که یک سیب میکنی سریع یک سیب جایگزین میشه، این‌هایلایتر‌های منم هربار که ازشون استفاده میکنم سریع جوهر از دست رفته رو یکجوری جایگزین میکنه.
البته اقتصادی نگاه کنی خیلی خوبه، اما من دلم تنوع میخواد. از طرفی میگم اوکی برم جدید بخرم خیلی افراطی و مصرف‌گرایی طور است.
تصمیم گرفتم زین پس حتی توی کتاب‌های رمانی که دارم هم‌هایلایت کنم. شاید از رو برن و رنگشون بره.
ایندفعه میرم یک مارک بهتر میخرم. اینا رنگشون خیلی توی چشمه. اینبار میرم رنگ‌های بهتر میخرم.
عنوان دومین مطلب آزمایشی من